موی سپید...

زمانی فکر میکردم اگه یه روزی موی سفید بین موهام ببینم حتما خیلی خیلی ناراحت میشم

یعند مثلا یه جورایی در حد افسردگی

فکر میکردم حتما کلی وقت میذارم و با قیچی از ریشه میچینمشون

که اثری از اثارشون نمونه

حتی وقتی میدیدم دیگرانی که موی سفید داشتن

به خودم میگفتم چرا اینا موهاشونو قیچی نمیکنن تا پیدا نباشه

حالا سالها از اون روزی که اولین موی سفیدمو دیدم میگذره

بر خلاف تصور همیشگیم واکنش خاصی به موی سفید نشون ندادم

فقط گفتم: اااا موی منم سفید شد

بعد هم قیچی رو برداشتم و از ته چیدمش

یواش یواش بیشتر شدن

تا حالا که دیگه کلا واکنشی نشون نمیدم

حتی سعی نمیکنم زیر رنگ پنهونشون کنم

گاهی فکر میکنم اگه این همه برای رسیدن بهش غصه نمیخوردم و تقلا نمیکردم

شاید الان موهای سفید کمتری داشتم

شاید سر حالتر بودم

شاید دیگه تو قید و بند چیزی نبودم

بالاخره این موها از یه چیزی سفید شدن دیگه...